حرف ها از جنس آب اند. یک‌ جا بند 

نمی‌ شوند. هرطور شده جاری می شوند و به جایی که باید برسند می‌رسند.

 ما فکر می‌کنیم حرف‌ها که از دهان‌ها بیرون می‌آیند در گوش ها دفن می‌شوند، اما این طور نیست. آنها از گوش‌ها وارد مغزها می‌شوند و چرخی می خورند و دوباره از دهانها بیرون می زنند. وقتی حرف می‌ زنیم باید مراقب باشیم از انصاف و عدالت دور نشویم چون حرف ها هنگام عبور از لابه لای دندان‌ها تیز می‌شوند و زخمی می‌کنند و باعث می‌شوند تلخی‌ها و کدورت‌ها تا دم پنجره ها جلو بیایند.👇

برشی از کتاب «دیر کردی ما شام را خوردیم»

🌹🌹🌹🌹

و 

امام علی علیه السلام فرموده اند : 

سخن در بند توست، تا آن را بر زبان نياورده ‌اى، چون بر زبانش آورى تو به بند او در آمده ‌اى. پس، همچنان كه، زر و سيمت را حفظ مى‌ كنى، زبانت را هم حفظ كن، زيرا چه بسا يك كلمه كه نعمتى را سلب كند و محنتى را فراخواند.

وقال (عليه السلام): الْكـَلاَمُ فِي وَثَاقِكَ مَا لَـمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ؛ فَإِذَا تَكَـلَّمْتَ بِهِ، صِرْتَ فی وَثَاقِهِ. فَاخْزُنْ لِسَانَكَ، كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ؛ فَرُبَّ كَلِمَة سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً.

https://eitaa.com/seratsadegh